โลหิตพลี         วีรชน           คนกล้าหาญ

ขอบวงสรวง      ดวงวิญญาณ     ผู้ยิ่งใหญ่

ผู้ปกปัก         รักษ์แผ่นดิน       จนตัวตาย

“บางระจัน”        คงไว้        ชั่วกาลนาน

      โลหิตหลั่ง       ถั่งโถม              ชโลมเลือด

ดินแดงเดือด          คลุ้งคาว            เคล้าผสาน

เสียงปืนแตก         หวนไห้              ในวิญญาณ

ฟ้าแดงฉาน           หมื่นแสนตาย    ในแผ่นดิน

โลหิตอาบ       ตัวตาย              ใจยังสู้

ถึงตัวตาย             ก็ยังสู้                มิรู้สิ้น

เพราะกูรัก             กูหวงแหน         ในแผ่นดิน

อโยธยา...สิ้น        อดสู                  กูยอมตาย

     โลหิตพลี        สดุดี                  แด่คนกล้า

ทุกวิญญาณ์          “บางระจัน”        ยังคงหมาย

ความรักชาติ         ศาสน์กษัตริย์     แม้นตัวตาย