ATTN ฤดี          FROM สุธิดา (T)                                       17 ตุลาคม 2554

 ข้าพเจ้ามีความอัดอั้นใจบางอย่างอยากเล่าสู่กันฟัง.....ได้มีบุญญมิตรหลายคนมาถามข้าพเจ้าว่า.....

 “ทำไมอาจารย์จึงไปร่วมงานสังฆทานในวันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม ที่ผ่านมา  ทั้งๆที่อาจารย์ประกาศงดการเป็นผู้นำบุญในครั้งนี้ “

ข้าพเจ้าได้ตอบไปว่า.... “ข้าพเจ้าไม่แปลกใจเลย และเดาไว้แต่แรกแล้วว่า ถึงอาจารย์จะงดการเป็นผู้นำบุญ-ครั้งนี้  อาจารย์ก็ยังคงไปร่วมงานบุญนี้อยู่ดี     ไปเพราะอาจารย์ให้เกียรติ์แก่เจ้าภาพผู้จัดงาน(พี่สุเทพ)”

ย้อนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันเสาร์ที่ 8 ตุลาคม  ข้าพเจ้าทราบดีว่า เหตุที่อาจารย์จำเป็นต้องประกาศงดการเป็นผู้นำบุญ และมอบหมายให้พี่สุเทพ(เจ้าภาพ)เป็นผู้นำบุญแทน    ไม่ใช่เพราะอาจารย์กลัวน้ำท่วม หรือไม่อยากไปร่วมงาน     แต่สาเหตุมาจาก บุญญมิตรจำนวนมากเดือดร้อนในอุทกกภัยที่กำลังใกล้จะมาถึงกรุงเทพ-ปริมณฑล(ซึ่งหมายถึง บ้านเรือนของตนเอง)   จึงได้ร้องขอให้อาจารย์เลื่อนกำหนดออกไปก่อน รอให้พ้นวิกฤติ-อุทกภัยของประเทศ จึงค่อยจัดงานนี้  (แม้แต่เจ้าของรถที่รับปากจะมาช่วยขนสังฆทาน  ยังโทรมาขอยกเลิกในวันเสาร์ที่ 8 ตุลาคม สาเหตุน้ำท่วมโรงงานของเขาแล้ว !!!)

ซึ่งอาจารย์คงพิจารณาแล้วว่า  หากเลื่อนกำหนดออกไป  เจ้าภาพ(พี่สุเทพ)ก็จะเสียหาย เพราะทางวัดได้ตระเตรียมงานไว้แล้ว         หากไม่เลื่อนกำหนดและอาจารย์ยังเป็นผู้นำบุญ  บุญญมิตรส่วนใหญ่ก็จะอึดอัดใจ ห่วงหน้าพะวงหลัง

 (ใจหนึ่งอยากไปร่วมบุญกับอาจารย์ทุกๆที่  อีกใจหนึ่งก็ห่วงบ้านเรือน/โรงงาน/ครอบครัวที่อยู่ข้างหลัง  หากเกิดน้ำท่วมเวลานั้นจะทำอย่างไร?)      ถึงแม้อาจารย์มักจะเอ่ยปากอยู่เสมอว่า “หากไม่สะดวก ไม่ต้องไปร่วมงานบุญก็ได้”  แต่ทุกคนก็มีหัวใจเตียวกันว่า อยากไปทำบุญร่วมกับอาจารย์     (ข้าพเจ้าเชื่อว่าคำพูด/ความคิดที่ระบุนี้ มิได้เว่อร์หรืดคิดไปเอง  ดูจากผลลัพธ์ของงานบุญที่อาจารย์ไม่ได้เป็นผู้นำบุญก็เป็นเครื่องพิสูจน์)

อาจารย์จึงต้องประกาศ  งดการเป็นผู้นำบุญครั้งนี้ (แต่งานมิได้งด ) และได้มอบหมายให้พี่สุเทพเป็นผู้นำบุญแทน  ซึ่งบุญญมิตรท่านใดสะดวกก็สามารถไปร่วมงานได้ โดยติดต่อพี่สุเทพได้โดยตรง

  นี่คือการปลดล็อคความตึงเครียดของบุญญมิตรส่วนรวมนั่นเอง  (แต่อาจารย์ยังคงไปร่วมงาน เพราะเจ้าภาพมิได้ยกเลิกงาน  อาจารย์จึงให้เกียรติ์เจ้าภาพด้วยความเมตตา)

เหตุการณ์ครั้งนี้ ข้าพเจ้าได้ตระหนักถึง ภาวะความเป็นผู้นำที่สมบูรณ์แบบ ของอาจารย์  ที่เห็นกับประโยชน์ส่วนรวม  เหนือประโยชน์ส่วนตัว(ครอบครัวอาจารย์-พี่สุเทพ)    ข้าพเจ้าจึงอยากอธิบายความข้องใจให้กับบุญญมิตรบางส่วนที่ยังไม่เข้าใจ  ถึงที่มาไปของเหตุการณ์ครั้งนี้   และ ไม่สงวนสิทธิ์ที่จะนำไปเล่าสู่กันฟังนะจ๊ะ